Μανόλης Πετράκης

Απόδειξε μου πως δεν είσαι ο άλλος !!!

“….Ναι ρε κάτω είμαι…. Κάτω…”

Μια φορά κι ένα καιρό λοιπόν, (σ.σ. τον κακό μας τον καιρό), ήτανε μια μύγα…. Μια μύγα λοιπόν…., (όποια θες σκέψου, ούτως ή άλλως υπάρχουν πολλές…), που τριγύρναγε δίπλα σ’ ένα Πρόεδρο…. 

Δεν ξέρεις πως είναι να μη γνωρίζεις πως θα μπορέσεις να φας, έτσι για να μπορέσεις να κοιμηθείς το βράδυ, ΣΚΑΣΕ !

Που αυτή τη στιγμή καπνίζω απολαυστικά ένα Marlboro μαλακό και σκέφτομαι διάφορα, όπως…:

...μήπως πρέπει να σταματήσεις να κοιτάς το γα@@μένο το κινητό σου και τη φάτσα σου στην κάμερα συνεχώς για να δεις μήπως…, 

Κι απ’ την ψυχή μου δηλαδή…..,: «άντε, και καλή τύχη μάγκες», που ‘λεγε κι ο Σιδηρόπουλος, - αφού «ληστέψανε την Τράπεζα» -, διότι συγκεκριμένα :

“Τσιγάρο , πρέφα και καφέ,” ένα παιδάκι κείτεται νεκρό… Ένα παιδάκι έξι μόνο χρονών…, “Βρε δε βαριέ, βρε δε βαριέσαι αδερφέ...”

Αυτή η ησυχία, αυτή η ηρεμία…, αυτή η αίσθηση πως σήμερα είναι Κυριακή (οπότε αύριο μαλάκα είναι Δευτέρα), μου τη δίνει στο νευρικό σύστημα…

Παίρνεις τα μπαρμπουνοφάσουλα…! Προσοχή επίσης, αν δεν ξέρεις να τα καθαρίζεις, μην τα καθαρίσεις. Μην είσαι μαλάκας...

«Ναι καλημέρα από το δικηγορικό γραφείο του “κ.¨ ……………….. τηλεφωνώ, σας ενημερώνω ότι η κλήση καταγράφεται…»

Γιατί αν κάτσεις και το σκεφτείς λίγο σοβαρά, ναι το Πεζοδρόμιο είναι η πιο αδικημένη ύπαρξη του πλανήτη….

“…..Η σημερινή μέρα είναι μέρα μέγιστου θριάμβου ! Η Ισπανία έχει Βασιλιά. Βρέθηκε. Αυτός ο Βασιλιάς είμαι εγώ !”

«Είναι σαν να σε βάζουν να γαμάς την ίδια γκόμενα χωρίς να θες…»

Σαν μια γκόμενα άγρια, σε έξαψη, με μαύρα μαλλιά κι ανακατεμένα, που προσπαθεί να σου επιτεθεί, υψώνοντας τις γροθιές της, μη ξέροντας πως να σε χτυπήσει…

Κουφοντίνας ή Κορκονέας…; Κορκονέας ή Κουφοντίνας…;

Δεν ξέρω πως πρέπει ν’ αρχίσω αυτό το κείμενο, δεν ξέρω αν πρέπει καν να το γράψω… Δεν ξέρω αν έχω, δικαίωμα να το γράψω…

Ποιοι άλλοι…; Μα αυτοί που δεν έχουν σχέση ούτε με το Γέρο, ούτε με τη Θάλασσα…

Τώρα αν με ρωτήσεις για το παιδί του παπά, «δεν το ξέρω, και φυσικά, μπορεί να μην έχει και παιδί, εμένα η παπαδιά με νοιάζει…»

«είναι κουτσό !!!» «Πώς θα γίνει ποδοσφαιριστής…;»

Αγαπητέ Κυριάκο….Με μεγάλη μου χαρά πληροφορήθηκα την εκλογή σου, την οποία δηλαδή σαν Μεγαλοδύναμος ήξερα από πριν,  πολύ πριν συγκεκριμένα έχουμε, exit polls... 

Τηλεόραση σπίτι μου δεν έχω – εσκεμμένα – εδώ και δέκα χρόνια περίπου, αλλά έτυχε αραχτός κάπου σ’ ένα συγγενικό σπίτι μόνος, να παρακολουθήσω μια πολιτική συζήτηση.

Θέλει συνέπεια το πουστριλίκι κύριε !!! Διότι το πράγμα είναι απλό : Ή «τον παίρνει», ή, «δεν τον παίρνει»…, και μέση λύση δεν υπάρχει…

…Που προσπαθούν να φτιάξουν ανθρώπους σαν μιαν άλλη «Ντόλυ», σαν ένα άλλο δηλαδή κλωνοποιημένο..., πρόβατο…!

Ναι αυτό σκέφτηκε όταν είδε και πάλι, για άλλη μια χρονιά την κρεμάλα να στήνεται, όταν είδε ξανά τις αρματιές τα ξύλα που για άλλη μια φορά θα τον έκαιγαν

Και μια μέρα -πριν αυτήν την Πρώτη Μέρα- ο κόσμος θ’ αναρωτηθεί επιτέλους πού βρήκε τα λεφτά η Γερμανία για να κάνει τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο

Και Πόπη μανάρι μου να σε λένε, και Σούζη,  και Σούζη (κιου), και Βόρεια Μακεδονία άμα λάχει κι όπως γουστάρεις αστέρι μου να σε λένε

«…Τι γιατί…;»«Μισό λεπτό να πάρω παραγγελία από κει και θα εξηγήσω…»«….Καλησπέρα σας, παρακαλώ…»