Μανόλης Πετράκης

…Που προσπαθούν να φτιάξουν ανθρώπους σαν μιαν άλλη «Ντόλυ», σαν ένα άλλο δηλαδή κλωνοποιημένο..., πρόβατο…!

Ναι αυτό σκέφτηκε όταν είδε και πάλι, για άλλη μια χρονιά την κρεμάλα να στήνεται, όταν είδε ξανά τις αρματιές τα ξύλα που για άλλη μια φορά θα τον έκαιγαν

Και μια μέρα -πριν αυτήν την Πρώτη Μέρα- ο κόσμος θ’ αναρωτηθεί επιτέλους πού βρήκε τα λεφτά η Γερμανία για να κάνει τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο

Και Πόπη μανάρι μου να σε λένε, και Σούζη,  και Σούζη (κιου), και Βόρεια Μακεδονία άμα λάχει κι όπως γουστάρεις αστέρι μου να σε λένε

«…Τι γιατί…;»«Μισό λεπτό να πάρω παραγγελία από κει και θα εξηγήσω…»«….Καλησπέρα σας, παρακαλώ…»

“Και σ’ ερωτώ αγάπη μου, ποιός ο λόγος να πας μ’ αυτόν τον κερατά…!”

Κάποιο επεισόδιο, από τον Σταύρο Κουγιουμτζή -  Άκο Δασκαλόπουλο,  «Μικρή Οθόνη»

Εκεί λοιπόν στο Γιουσουρούμ, στην «Πλατεία Αβησσυνίας» (πάλι Αντώνης Καλογιάννης) στα Παλιατζίδικα, εκεί συναντάς ένα συνονθύλευμα πολιτισμών, ένα συνονθύλευμα ανθρώπων

“Το δες παιδί μου…;”“Και τώρα κοίτα...”….“Λόλα, να, ένα, μαλάκα…!”

(Παράφραση του τίτλου του υπέροχου βιβλίου του Marquez :“Περί έρωτος και άλλων δαιμονίων.)

Ένα τάλιρο ήταν το κόμιστρο που έπαιρνε ο Κώστας ο ταξιτζής, για να πάει το φίλο του το Γρηγόρη από το Περιστέρι στην Πλατεία Βάθης, “στη Ζούγκλα”, όπως λεγόταν το μαγαζί που τότε έπαιζε μπουζούκι...

“....Και..., πού θα μας πας μωρό μου...;” “Ε κάπου εδώ κοντά λέω να πάμε να μην ταλαιπωρηθούμε κι όλας, Ιταλία, Ελλάδα, καμιά Γαλλία

Στις εκλογές... Ναι στις εκλογές, που ‘χανε πάλι πέντε έξι κάλπες σε μια δυο Κυριακές και που γινότανε της Πουτ “πού το ‘χέτε μου ‘πάτε το ψηφοδέλτιο... ;” 

Βρέχει επιτέλους με το τουλούμι, σαν να θέλω πως και πως να καθαριστούν τα πάντα απ’ τους πάντες που τα βρωμίζουν τόσα χρόνια, απ’ τα πάντα που φαίνονται να μένουν ίδια