Μπάρα προσβασιμότητας για ΑμεΑ
Οι περισσότεροι γιατροί -από ό,τι διαβάζουμε και ακούμε-υποστηρίζουν ότι η πανδημία θα ξεπερασθεί αν βρεθεί το κατάλληλο εμβόλιο και εμβολιασθούμε όλοι!
Τα εμβόλια έχουν γλυτώσει από μεγάλες επιδημίες τον πληθυσμό της γης, λένε, και δεν πρέπει να αντιστεκόμαστε στους εμβολιασμούς γενικά, όλοι οι άνθρωποι!
Τι πρέπει όμως να τους απαντήσω, εγώ προσωπικά, όταν είχα την εξής εμπειρία;: Γεννήθηκα το 1950 μετά τον πόλεμο και τον εμφύλιο και σαν παιδί μεγάλωσα σε ένα χωριό όπου δεν υπήρχε γιατρός και φαρμακείο, όπου δεν μου έγινε ποτέ κάποιο παιδικό εμβόλιο και δεν χρειάσθηκα ποτέ γιατρό. Μέχρι που αντίκρυσα τον πρώτο από αυτούς, με στρατιωτική στολή στο κέντρο που παρουσιάσθηκα για να υπηρετήσω τη στρατιωτική μου θητεία στην Καλαμάτα, τον Μάιο του 1973. Μου έκανε λοιπόν αυτός ο στρατιωτικός γιατρός το πρώτο εμβόλιο, υποχρεωτικό για όλους τους νέους φαντάρους. Μετά από λίγο μπήκαμε στη γραμμή όλα τα
«στραβάδια», από έναν λοχία, για μεσημεριανό φαγητό. Από κείνη τη στιγμή δεν θυμάμαι τίποτα…ξύπνησα στο κρεβάτι του Ιατρείου και από πάνω μου ήταν ο γιατρός που πριν μου είχε κάνει το εμβόλιο. Με πολύ σοβαρό ύφος μου λέει περίπου τα εξής, όπως τα θυμάμαι τώρα: Λιποθύμησες, έκανες πάνω από μισή ώρα αλλά ευτυχώς συνήλθες. Άκου καλά αυτό που θα σου πω, μην δεχθείς να σου κάνουν κάποιο εμβόλιο σε επόμενη μονάδα, ακόμα και αν σε απειλήσουν με φυλακή. Και ούτε ποτέ στη ζωή σου, όταν απολυθείς. Μπορεί να μείνεις στον τόπο, είσαι αλλεργικός!
Πραγματικά δεν ξαναέκανα εμβόλιο, αλλά όπως αποδείχθηκε και στη συνέχεια, ήμουν αλλεργικός και στα αντιβιοτικά και παυσίπονα, μέχρι και την ασπιρίνη! Για αυτό, όταν χρειάσθηκα έπαιρνα όλα αυτά τα χρόνια μόνο ομοιοπαθητικά φάρμακα. Πρόσφατα μπήκα σε κλινική για να μου κάνουν τέστ και να μου βγάλουν επίσημο ιατρικό πιστοποιητικό σε ποια γνωστά και συνηθισμένα φάρμακα έχω αλλεργία, ώστε αν τυχόν δεν έχω τις αισθήσεις μου, μην μου δώσουν με ορό κάποιο φάρμακο που θα με στείλει στο «αγύριστο» ταξίδι, πριν την ώρα μου. Φαίνεται ότι το ανοσιοποιητικό μου σύστημα δεν θέλει βοήθεια –τα θεωρεί μάλλον εχθρούς του οργανισμού μου-από τα συγκεκριμένα -εγκεκριμένα από το επίσημο ιατροφαρμακευτικό σύστημα-χημικά φάρμακα.
Τι πρέπει επομένως να κάνω; Να δεχθώ το μελλοντικό τους εμβόλιο; Μα ένας από αυτούς μου είπε να μη το δεχθώ σε όλη μου τη ζωή! Ακόμα και αν με απειλήσουν με εγκλεισμό, για την προστασία τάχα των άλλων.
Φθάσαμε, μετά τα εισαγωγικά αυτά, στο ουσιαστικό που θέλω να εκφράσω με αυτό το κείμενο: υπάρχουν εμβόλια «ασφαλή», που λειτουργούν καλά σε πολύ κόσμο δημιουργώντας ανοσία, αλλά σε κάποιους μπορεί να δημιουργούν άλλα προβλήματα, όπως αλλεργία . Όλα εξαρτώνται από το ανοσιοποιητικό σύστημα του καθένα.
Ας ρωτήσουμε λοιπόν τους συμβατικούς γιατρούς του ιδιωτικού ή δημόσιου σύγχρονου ιατροφαρμακευτικού συστήματος :