Του Τάκη Σαράντη - politicalbank.gr

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social media), αντικατοπτρίζουν τις αυθόρμητες παρεμβάσεις των ανώνυμων Ελλήνων, που ηλικιακά δεν είναι 65+. Με άλλα λόγια είναι οι free αναρτήσεις που κάνουν αυτοί που ορίζονται ως …opinion leaders.

Αυτό σημαίνει ότι γράφουν και κάνουν αναρτήσεις όσοι ζουν πραγματικά, όσοι έχουν άποψη και θέλουν να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Δεν θέλουν να τη χαρίσουν στους άλλους.

Για τα απλά, τα δύσκολα, τα κατανοητά, τα καθημερινά, μπορεί ο κάθε πολίτης να γράψει τη γνώμη του. Να εντοπίσει το λάθος, να διαμαρτυρηθεί, να βρίσει. Με χιούμορ, με σοβαρότητα, με άποψη, ενίοτε και με λάθος τρόπο.

Ο απλός πολίτης πολλές φορές είναι ένας καλός δημοσιογράφος, ο καλύτερος ρεπόρτερ και καλός αναλυτής, καθώς εντοπίζει ή γράφει με απλό τρόπο αυτό που θέλει, χωρίς να έχει αφεντικά στο κεφάλι του για να του δίνουν «γραμμή».

Αυτό το κρίσιμο τρίμηνο της πανδημίας που κλείνει, οι αστοχίες της κυβέρνησης είναι πολλές, με την αντιπολίτευση να είναι ανύπαρκτη και να ακολουθεί τον παλμό των social media, έτσι ώστε να έχει κάτι να πει.

Τα φάουλ και τα αυτογκόλ της Κυβέρνησης

Ξεκινώ με τα φάουλ που έκανε και τα αυτογκόλ που έβαλε η Κυβέρνηση εν μέσω της πανδημίας, τα οποία δεν είναι λίγα και τα παραθέτω.

• Ο Γιάννης Βρούτσης τα voucher τηλεκατάρτισης και τα #Σκοιλ ελικικου #Μέτζη του νεουκτη
• Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η συναυλία της Πρωτοψάλτη, καθ΄ οδόν στο Μαξίμου
• Η Νίκη Κεραμέως και ο σχολικός big brother
• Η κυβέρνηση και η στροφή της, για την αποζημίωση των συγγενών των θυμάτων της Marfin
• Ο Κώστας Μπακογιάννης, το άνοιγμα της πλατείας Ομονοίας και το «συγγνώμη»
• Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η Λίνα Μενδώνη, ο Πολιτισμός και η κριτική του Σταύρου Ξαρχάκου
• Ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης και η αστυνομική βία στην Κυψέλη και την Αγία Παρασκευή
• Ο Άκης Σκέρτσος και η ατυχής δήλωση για την υπόθεση Τοπαλούδη
• Ο Χρήστος Λούλης και το καταγγελθέν ως σεξιστικό μήνυμα για τα μέτρα προστασίας
• Ο προεδρεύον της βουλής και το μπάχαλο στη μυστική ψηφοφορία για την υπόθεση Παπαγγελόπουλου.

Σε πολλές από τις παραπάνω υποθέσεις που ανέδειξαν δυναμικά τα social, υπήρξαν μεν διορθωτικές κινήσεις, αλλά, το ένα λάθος συνήθως φέρνει το επόμενο και το μεθεπόμενο και όλα μαζί αθροιστικά χαράσσονται στη μνήμη.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το ότι οι παραπάνω κυβερνητικές αστοχίες που κατέκλισαν facebook, twitter, instagram κλπ, όχι μόνο δεν αναδείχθηκαν, αλλά σχεδόν εξαφανίστηκαν από τη συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ, με ότι αυτό σημαίνει.

Τα λακτίσματα που δέχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ

Γενικότερα στην κοινωνία υπάρχει μια ροπή προς τον αντιπολιτευτικό λόγο, ο οποίος εμπεριέχει το στοιχείο της ορθής κριτικής.

Κριτική όμως γίνεται στα social και για τις αστοχίες στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όπως για παράδειγμα:

• Ο Δημήτρης Παπαδημούλης με τα οκτώ διαμερίσματα
• Ο Παύλος Πολάκης με τις απανωτές – ενίοτε υβριστικές – αναρτήσεις του
• Ο Μάκης Μπαλαούρας με την χαμογελαστή selfie δίπλα στον ετοιμοθάνατο Γλέζο
• Η Μυρσίνη Βουνάτσου που έφυγε και επέστρεψε στον ΣΥΡΙΖΑ

Διαβάζοντας καθημερινά οι «εξουσιοδοτημένοι» τις αναρτήσεις, προφανώς δίνουν μια εικόνα προβληματισμού και ανησυχίας στο Μέγαρο Μαξίμου, ίσως – αν καταφέρουν να συνεννοηθούν – και στην Κουμουνδούρου.

Ποιος κερδίζει;

Το ερώτημα είναι, μπορούν να αντιμετωπίσουν – κυρίως Μαξίμου και Πειραιώς – την κριτική των «χρηστών»;

Νομίζω πως δύσκολα μπορούν να νικήσουν την ελευθερία της γνώμης, παρά τις προσπάθειες που γίνονται για χειραγώγηση της κοινής γνώμης.

Θεωρώ ότι το κόμμα των social media ίσως είναι αυτό που μπορεί να κερδίσει και τον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα.