Είναι πρωί Σαββάτου γύρω στις δέκα παρά.
Έχω φτάσει στο λεγόμενο Σχολείο της Φύσης στον Τρίλοφο Θεσσαλονίκης, όπου πρόκειται να παρακολουθήσω μαζί με άλλους εκπαιδευτικούς τα σεμινάρια και τα εργαστήρια του Big Bang Education.
Όσο ήμουν ακόμη στο αυτοκίνητο, πήρε το μάτι μου μια ομάδα ανθρώπων να κάνει κάτι που έμοιαζε με ξενάγηση στο χώρο.
Επικεφαλής της ομάδας ο Άγγελος, ο οποίος και μ’ έπεισε εξαρχής να συμμετάσχω στο διήμερο.
Υπάρχουν ζωάκια, παιχνίδια και το όλο σκηνικό θυμίζει σπίτι και όχι σχολείο.
Αγαπημένο ζωάκι της παρέας ο Σπόρος, ο σκύλος- μασκότ του σχολείου και λατρεία όλων, τόσο των ενηλίκων όσο και των παιδιών.
Μετά την ξενάγηση καταλήγουμε όλοι στην αίθουσα όπου πρόκειται να γίνουν τα σεμινάρια.
Εκείνο που θέλω να μεταφέρω είναι το συναίσθημα, όχι μόνο το δικό μου αλλά όλων όσων συμμετείχαν.
Υπήρξε μια πληθώρα δραστηριοτήτων και εισηγητών και ο καθένας μας μετέδωσε τη δική του ενέργεια και οπτική. Εκείνο που έμεινε όμως είναι ένα: η παιδεία αλλάζει.
Έτσι κι εδώ, η Βέτα Γεωργιάδου, ο Άγγελος Πατσιάς και ο Γιάννης Σωτηράκος έχουν ένα μεγάλο όραμα και κάνουν ό,τι περνά απ’ το χέρι τους για να γίνει αυτή η μικρή σπίθα πυρκαγιά και να αλλάξει τα δεδομένα.
Άνθρωποι που δε δέχονται το status quo και επιλέγουν να κινηθούν έξω από τα πλαίσια που καθορίζονται από την μυωπική μας κοινωνία.
Nα δείξει στον εκπαιδευτικό εκείνα τα εργαλεία που χρειάζεται και που στις περισσότερες των περιπτώσεων έχει ήδη μέσα του, ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει μόνος του τις συνθήκες για ένα άλλο μαθησιακό περιβάλλον, που θα αναδείξει τις ξεχωριστές ικανότητες, τις ιδιαιτερότητες και τα ταλέντα του κάθε παιδιού και θα του επιτρέψει να μάθει μέσα από αυτό που ήδη είναι.
Η συλλογική ευφυΐα των ανθρώπων, όπως μου αρέσει να την ονομάζω, η δημιουργικότητα και το πνεύμα συνεργασίας μπορούν να δημιουργήσουν μικρά θαύματα.
Εκείνο που άνοιξε μπροστά μας, όμως, είναι ένας νέος ορίζοντας που σηματοδοτεί την απαρχή ενός ανανεωμένου και πολλά υποσχόμενου κόσμου.