Λείψανα και μπάφοι. Του Νίκου Λακόπουλου

Λείψανα και  μπάφοι
Του Νίκου Λακόπουλου

Δεν με εξέπληξαν οι δηλώσεις Μιχελογιαννάκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί βέβαια καμιά πολιτική πρωτοπορία. Αντίθετα έρχεται από ένα μακρυνό παρελθόν με έντονες “κομμουνιστικές αναμνήσεις”. Το πρόβλημα δεν είναι πως αυτός ο “ηθικός κομμουνισμός” του Αλέξη με έντονη διάθεση τιμωρίας, κάθαρσης και δικαίωσης έχει συναντηθεί με τον χριστιανισμό από όταν ο “ηγέτης της ευρωπαϊκής αριστεράς ‘επισκέφτηκε τον Πάπα και το Άγιο Όρος ή πέταξε το περιστέρι που πήρε από τα χέρια του αρχιεπισκόπου τα Θεοφάνεια.

Όλα αυτά αποτελούν ένα φαινόμενο “πολιτικής διαστροφής”. Το πρόβλημα είναι πως η συμμαχία του με τον επίσης πολιτικά καθυστερημένο Πάνο Καμμένο δεν είναι μια πολιτική, ταχτική συνεργασία. Είναι μια ιδεολογική συμπόρευση με πολύ ηθικολογικό πουριτανισμό, όπως τα καλά και τίμια παιδιά της καθαρής δεξιάς συναντάνε τις θεούσες της Αριστεράς. Το αποτέλεσμα είναι θα είναι ένας μεσαίωνας με πολλά στοιχεία κιτς, όπως αυτό που ζούμε ήδη. Στο Σύνταγμα η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ κάνει μπάφους κι ακούει ροκ και στην Αγία Βαρβάρα ο Καμμένος περιφέρει το σκήνωμα της αγίας ή γιορτάζει με “εθνικολαϊκές” γιορτές την 25η Μαρτίου.

Μάλλον θα χρειαστεί να περάσουν πολλά χρόνια για να περάσουμε από τον Μεσαίωνα στον Διαφωτισμό. Και θα νοσταλγήσουμε τα χρόνια της …ιδεολογικής αμαρτίας. Όλα τα πολιτικά κόμματα προέρχονται από το παρελθόν και δεν υπάρχει τίποτα νέο. Αστοί και προλετάριοι ενώθηκαν εναντίον μας. Αλλά δεν μπορεί. Μέσα σ΄αυτό το αριστερό και δεξιό σκοταδισμό κάπου θα υπάρχει μια ελπίδα, ένα φως, μια υποψία άνοιξης. Να βγούμε πια από αυτό το “ντεζαβού” που ζούμε. Και τότε με χαρά θα ανάψω και γω μια τεράστια λαμπάδα στην Αγιά Βαρβάρα, που αποδεικνύει πως το καλύτερο ναρκωτικό είναι η θρησκεία. Γιατί πιο εύκολο είναι να δει το φως ένας χριστιανός παρά ένας κομμουνιστής τύπου Μιχελογιαννάκη. Και μάλλον ο Πάπας είναι πιο κομμουνιστής,πιο φιλελεύθερος  και προοδευτικός από τις “αριστερές θεούσες”.